Μια συναυλία όπου αξιοποιούνται στο έπακρο οι λυρικές και τεχνικές δυνατότητες του κλαρινέτου.

Το συγκινητικό και πανέμορφο Τρίο για κλαρινέτο του Brahm μαζί με το πρωτοφανές Κουιντέτο για κλαρινέτο του Μότσαρτ, ολοκληρώθηκε κοντά στο θάνατο του συνθέτη. Με τον εορτασμό της λυτρωτικής ποιότητας της μουσικής του Μότσαρτ, κανένα έργο δεν εκφράζει πληρέστερα ένα όραμα ουτοπικής ευδαιμονίας. Το Τρίο Lovisa του Sibelius, ένα ξεχασμένο διαμάντι, συμπληρώνει μια πραγματική μουσική πανδαισία.